demo-attachment-663-649771-POXAM4-284

Kan op papier indruk maken op alles wat leeft

Als, terwijl de lieftallige vallei om mij heen wemelt van de damp, en de meridiaan zon het bovenste oppervlak van het ondoordringbare gebladerte van mijn bomen raakt, en maar een paar verdwaalde gleams in het binnenste heiligdom steelt, werp ik mezelf neer onder het hoge gras bij de sluipende stroom, en als ik dicht bij de aarde lig, worden door mij duizend onbekende planten opgemerkt: wanneer ik de zoem van de kleine wereld onder de stengels hoor, en ik bekend word met de ontelbare onbeschrijfbare vormen van de insecten en vliegen, dan voel ik de aanwezigheid van de Almachtige, die ons vormde in zijn eigen beeld, en de adem van die universele liefde die ons draagt en ondersteunt, terwijl het rond ons drijft in een eeuwigheid van geluk; en dan, mijn vriend, wanneer de duisternis mijn ogen overspreidt, en hemel en aarde, als de vorm van een geliefde mistress, dan denk ik vaak met verlangen, Oh, dan zou ik deze begrippen kunnen beschrijven, die op dit papier, dat in mij zo'n warme spiegel en warme spiegel in mijn ziel zijn.

O mijn vriend — maar het is te veel voor mijn kracht — Ik zak onder het gewicht van de pracht van deze visioenen! Een wonderbaarlijke sereniteit heeft bezit genomen van mijn hele ziel, zoals deze zoete ochtenden van de lente die ik geniet met mijn hele hart. Ik ben alleen, en voel de charme van het bestaan op deze plek, die werd gecreëerd voor de gelukzaligheid van zielen zoals de mijne.

Ik ben zo gelukkig, mijn beste vriend, zo verzonken in het prachtige gevoel van louter rust, dat ik mijn talenten verwaarloos. Ik zou op dit moment niet in staat moeten zijn om één enkele slag te trekken; en toch heb ik het gevoel dat ik nooit een grotere kunstenaar dan nu.

Als, terwijl de lieftallige vallei met damp om mij heen wemelt, en de meridiaan zon het bovenste oppervlak van het ondoordringbare gebladerte van mijn bomen raakt, en maar een paar verdwaalde gleams in het binnenste heiligdom steelt, werp ik me af tussen het hoge gras bij de druppelende stroom; en als ik dicht bij de aarde lig, worden door mij duizend onbekende planten opgemerkt: als ik de zoem van de kleine wereld onder de stengels hoor, en ik bekend word met de talloze onbeschrijfbare vormen van de insecten en vliegen, dan voel ik de aanwezigheid van de Almachtige, die ons vormde in zijn eigen beeld, en de adem van die universele liefde die ons draagt en ondersteunt, omdat het rond ons drijft in een eeuwigheid van gelukzaligheid; en dan, mijn vriend, wanneer de duisternis mijn ogen overspreidt, en hemel en aarde lijken te wonen in mijn ziel en zijn kracht te absorberen, zoals de vorm van een geliefde mistress, dan denk ik vaak met verlangend, Oh, zou ik deze begrippen kunnen beschrijven, die op dit papier, dat in mij zo'n volle en warme vorm leeft.

Een opmerking achterlaten

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *